Je weet niet wat je niet weet….
De afbeelding hieronder herkent bijna iedereen wel, dat is een schaakbord. Maar alleen een schaakexpert ziet dat we naar een masterzet kijken: de Siciliaanse opening.
Het uitvoeren van zo’n meesterlijke zet vergt uren training en een diepgaand begrip van het spel. Je moet namelijk niet alleen weten dat ‘ie bestaat, maar ook hoe je er naartoe werkt, wanneer je ‘m wel (en absoluut niet) kunt gebruiken én wat je erna doet.
Anders gezegd: het is helemaal niet raar dat je als huis-, tuin- en vakantieschaker geen flauw idee hebt waar je naar kijkt.
Waarom heb ik het hier over?
Nou, net zoals je in dat schaakbord alleen maar herkent wat je weet, zo werkt het ook in jouw zelfreflectie.
Als je terugkijkt op jouw handelen, op de stappen die je hebt gezet onderweg naar een eindresultaat, dan zie je daar waarschijnlijk weinig vreemds. Je weet nog precies waarom je bepaalde keuzes hebt gemaakt en dat maakt het best lastig om te herkennen waar je het anders had kunnen doen.
Natuurlijk baal je er wel van als je jouw beoogde resultaat niet haalt, maar *hoe* je daar wel had kunnen komen.. geen idee.
En dat is ook logisch, want als je ‘beter wist’ of ‘beter kon’ dan had je dat op dat moment al wel gedaan.
Het is pas op het moment dat ‘meesterschakers’ met je mee gaan kijken dat je leert (her)kennen welke andere mogelijkheden er zijn; en dat is niet anders bij (verander)vraagstukken die spelen voor jou als mens, team of organisatie.
Om nieuwe resultaten te kunnen bereiken, heb je nieuwe input nodig van iemand die op een andere manier kijkt en facetten, aanvliegroutes en valkuilen ziet die je zelf niet (meer) in de gaten hebt.
De tijd en ruimte vrijmaken die nodig is voor een intervisie met jouw team of een persoonlijke sparringsessie blijft altijd een uitdaging, maar hoe gaaf is het om daardoor hele nieuwe (strategische) zetten te leren die je direct kunt gebruiken?
Heb je een paar andere moves nodig voor in je team, organisatie of persoonlijke leven? Stuur me een berichtje!
